2 oktober 2018

Iets nieuws?… ga doen

Iets nieuws?… ga doen

Milan Kunc: What a coincidence! (1985) Museum de Fundatie (’17) / Groninger Museum (eigen foto)

 

Wat is het toch leuk om weer met iets nieuws bezig te zijn!

In deze periode ben ik volop bezig mijn coördinatorschap van de ‘course Societal Entrepreneurship’ in te vullen (Athena Instituut, VU). Tijdens de ‘course’ leren studenten van uiteenlopende studierichtingen (van oncologie, biologie tot natuurkunde) hoe ze een businessplan kunnen schrijven. Ze starten met hun eigen ideeën die ze van waarde willen maken (valoriseren) door ze naar de markt te brengen. Gaandeweg komen ze er dan achter dat er voor het plan heel veel onderdelen belangrijk zijn als je een succes wilt maken van het ‘idee’.

Zelf ben ik anders met dit leerproces bezig. Ik kijk er van een afstandje naar en ben bezig met de rode draad van het totale leerproces. Want … ik mag straks het tentamen maken. Het leuke is dat ik daarvoor zelf ook alle colleges van deze course aan het volgen ben.

Dat betekent dat ik op verschillende lagen aan het kijken en ook aan het leren ben.
Op het niveau van de inhoud die door diverse docenten wordt verzorgd, het proces van de keuzes, de ideeën verder uitwerken, het samenwerken in de verschillende teams en de werkcolleges mee begeleiden om de plannen echt concreet te maken.

Wat mij ook nu weer verrast, is hoe het totaal plaatje langzaam tot stand begint te komen. De losse onderdelen van het begin komen nu langzaam samen om een geheel te vormen. Door het maken van de businessplannen, dus echt door het te gaan doen, zie ik ook dat de studenten er steeds meer plezier in krijgen om aan hun plan te werken.
Het lastige van die beginfase blijft het accepteren dat je niet precies weet of kan ‘vastleggen’ hoe het proces verloopt.

Het is alsof je op reis gaat met een koffer gevuld met allerlei kennis die gedurende de reis wel of niet van waarde blijkt te zijn. En ook dat je eigenlijk niet weet waar je uiteindelijk uitkomt, maar wel weet dat je graag naar een warm land wil voor een strandvakantie.
Persoonlijk vind ik het nooit erg om uit te komen op een heel andere plek en me te laten verrassen.

Met plezier kijk ik dan ook uit naar de nieuwe leergang van een collega opleider, waarbij ik als procesbegeleider een nieuwe invulling ga geven aan het leren van de teams onderling. Daarnaast ga ik met 5 zelforganiserende teams van een grote welzijnsorganisatie aan de slag, om hen te helpen hun jaarplannen voor het komende kalenderjaar op te stellen.

Beide worden een mooie reis, waarvan nu nog niet duidelijk is waar we precies gaan uitkomen. Ik leer omgaan met nieuwe technologie, ben mijn eigen kennis aan het verrijken en ontmoet weer veel nieuwe mensen. Wat ik vooral bijzonder vind is dat mijn eigen ‘leven lang leren’ op deze manier als vanzelf gaat.

Een leven lang leren vraagt namelijk steeds weer om jezelf opnieuw uit te vinden. Naast het op peil houden van de inhoudelijke vakkennis is het belangrijk om niet alleen mee te veranderen, maar ook om jezelf af te vragen ‘welke unieke waarde kan ik blijven toevoegen’?

Samen met mijn klanten neem ik daarvoor altijd de volgende vraag als uitgangspunt: ‘Hoe zouden we dit nu moeten aanpakken en welke bijdrage kan ik leveren bij de aanpak’?

 

AANBOD

Wil jij samen met mij deze vraag bespreken: Hoe zouden we dit nu moeten aanpakken?

Neem dan contact met mij op!

Je krijgt van mij een half uur lang alle aandacht bij het bespreken van deze vraag. Uiteraard vertel ik je dan ook graag welke bijdrage kan ik leveren bij de aanpak die we samen uitgedacht hebben.

Spreek ik je snel?